Ամեն դեպքում դուք թիրախավորելու եք այն մարդկանց խումբը, որը, ձեր կարծիքով, կարող է լուծել խնդիրը: Դուք կարող եք փորձել ներգրավել նրանց դրական հույզերի կամ բացասական հույզերի/վախի/զայրույթի միջոցով:
Ենթադրենք, ձեր խնդիրը Երևանի փողոցների թափոնները/աղբն է։
1) Եթե դուք խոսում եք սովորական քաղաքացիների հետ, կարող եք օգտագործել
և՛ դրական, և՛ բացասական էմոցիաները.
- դրական. ինչպե՞ս կարող ենք հեշտացնել երևանցու համար փողոցով քայլելիս աղբը աղբաման նետելը:
- բացասական. ինչպե՞ս կարող ենք երևանցուն ստիպել ամաչել աղբը աղբաման չգցելու համար:
2) Եթե խոսում եք պետական պաշտոնյաների հետ, մտածեք, որ
PR-ն է նրանց
մոտիվացիան։ Ինչպե՞ս կարող ենք նախարարին հասկացնել, որ լուծելով այս խնդիրը, նա կարժանանա լրատվամիջոցների ուշադրությանը: